Door de nieuwe indeling hebben we een klasse met een paar oude bekenden, maar ook veel ploegen die uit de wijde omgeving van Amsterdam gerecruteerd zijn om het ons lastig te maken.
Vooralsnog lukt dat niet zo erg gezien de eerste twee uitslagen! 4-0 en 3-1 gewonnen.
Het is bijna herfstvakantie en we zijn nog ongeslagen, een unieke prestatie voor de Vetranen 45+, en dat tegen tegenstanders die niet bepaald zwak genoemd kunnen worden.
TOV (Tot Onze Vreugde ? Tegenover Onze Velden ? Topper Of Verliezer?) was eerst de weg kwijt en kon dankzij fileleed met maar twee spelers aantreden. Omdat we toch de tijd hadden en Peter altijd te laat is, hebben we netjes gewacht tot er voldoende spelers waren. Helaas kon Marko dientengevolge maar één helft fluiten, maar er staat altijd een andere Koster te trappelen om het van hem over te nemen.

De eerste helft waren er kansen over en weer totdat Theo met een bekeken schot Tegen Olle Verhouding de keeper versloeg. En in de rust kwam Twan terug van een zakenreis door Duitsland en scoorde meteen, waarna Tarmo een bal binnenkopte en Twan nog een keer doorging en met een hele slechte voorzet direct scoorde. Gelukkig haalde DickOpDoel de bal behendig net voor/achter/op/onder/tegen/naast/boven de lijn weg en wist ook verder de nul (0) te houden. Daarna was er enig tumult aan de overzijde, besloten met een gemiste strafschop die van beide zijden luid werd bejubeld. Zo werd de  wedstrijd toch nog goed afgesloten.

Na weer wat noodgedwongen rust vanwege een angstige tegenstander, mocht afgelopen weekend Buiksloot op Goed Genoeg worden ontvangen. Je kan een club wel een nieuwe naam willen geven, maar dat betekent niet dat je er niet over hoeft na te denken. Tjonge, tjonge. Buiksloot.
En opnieuw een elftal dat aan AFC gewaagd was, met veel kansen voor beide doelen. Twan was het op een gegeven moment zo moe dat hij maar van grote afstand op doel schoot en de bal ook nog over de kleine keeper heen zeilde. DickOpDoel hield weer de nul (0), tot ver in de tweede helft.

Twan scoorde nog een keer na een fraaie actie van Jeroen, vervolgens scoorde Buiksloot wel, maar toch niet, toen niet, maar toch wel, enfin, het was weer een kosterlijke verwarring, met DickOpDoel in de hoofdrol, Joost als bijna stille, gewone, normale Nederlander in de verdediging, Raymond weer eindelijk in het veld en Jos ernaast, Ugur als een marathonloper achter de spits aan en Jeroen die er in de 35ste inuut, volgens schema, uitstapte. En middenvelders die maar heen en weer moesten lopen. Of zoals Ward (na rust ingevallen) het samenvatte: “er zat wel meer voetbal in, in de tweede helft”. Ach ja.

Op weg naar de derde (helft) wist Anthon nog de derde (goal) binnen te frommelen, liggend deze keer, en zwaaide Marko met gele kaarten. Zeker teveel bij het eerste gekeken.Tegen opnieuw een sportieve tegenstander een nuttige overwinning onder zomerse omstandigheden, met een nazit op het terras. En de glazen en de hapjes gingen aan en

AF.