Onze eerste thuiswedstrijd van het seizoen tegen onze vrienden uit Den Haag (en Jasper). Simon is nog op vakantie, duurt wel lang. We hadden weer een (te?) grote selectie met als nestor van de groep Paul. De Queen is er mee gestopt, Roger Federer gaat er mee stoppen maar Paul (64 jaar!) gaat maar door en door (en door en door).

Op sportpark Wind Genoeg hadden we na een uitgebreide warming-up het meeste balbezit. Zij pakkeerden de bus en probeerde sporadisch te counteren. Nadat Quick via een vrije trap op 0-1 kwam, tegen de verhouding in, werd de bus een dubbeldekker. Onze keeper Pim had een prima debuut. Hij kwam een paar keer goed uit zijn doel bij een counter. Wij kregen kansen maar hun keeper, normaal een veldspeler, was onklopbaar. 0-1 met de rust.

In de tweede helft kregen we kansen, waaronder een bal op de lat, maar het doelpunt viel maar niet. Totdat we een strafschop kregen omdat Sander gehinderd werd tijdens zijn typische draai-actie. Schedsrechter Harro kreeg veel kritiek maar de strafschop werd onberispelijk genomen door Laurens. Daarna werd het een heel andere wedstrijd.

Er is veel gebeurd en we moeten de hand in eigen boezem steken (de hand in de boezem van andere mag trouwens niet meer). Het was te opgefokt en aggressief.  We voetballen in de Klassieke Veteranen omdat we nog steeds met vrienden willen voetballen. Ook al gaat het steeds moeizamer we vinden het spelletje nog steeds te leuk. Gewoon lekker voetballen met respect voor elkaar (en de scheidsrechter) en daarna een biertje en/of Limoncello. We moeten onze ego thuis laten en alles een beetje relativeren. Zoals Paul na de wedstrijd zei: voor het zelfde geld speel je zo'n wedstrijd gelijk.

Volgende week beloven we beterschap en dan spelen we uit tegen Concordia. Hieronder de stand mede mogelijk gemaakt door Dhr. Wortel.