Kadoelen bestaat reeds sinds 1432 en in deze tijd werd Kadoelen ook wel Capie's Oort genoemd omdat er behoorlijk wat kapiteins woonden. Een deel van de bemanning op de koopvaardijschepen kwam uit het dorp van de schippers en dus Kadoelen (en Landsmeer) moeten behoorlijk wat zeelui als inwoners gehad moeten hebben in die tijd. Dit is waarschijnlijk ook de belangrijkste reden geweest waarom de spelers van Kadoelen, wellicht nakomelingen van de Capies zich als een vis in het water voelden op het natte, blubberige veld .

Kadoelen behoorde tot 1966 nog bij het pittoreske Landsmeer maar vanwege de komst van de Ringweg A10 is Kadoelen destijds, onder veel protesten van de bevolking en het gemeentebestuur van Landsmeer door de gemeente Amsterdam geannexeerd.
En dat zit de inwoners van Kadoelen en vooral de scheidsrechter van sv.Kadoelen nog steeds hèèl erg dwars, vooral als er tegenstanders uit Amsterdam Zuid op bezoek komen.
Binnen een kwartier wist hij de wedstrijd te kantelen, de 0-1 achterstand werd snel ‘geregeld’ en met het geven van 2 onterechte , zoals hij het noemde ,pinanties , stonden we plotseling met 2-1 achter.
Op het zwaar te bespelen veld werd het een ware veldslag die uiteindelijk, helaas met 4-2 werd verloren.
Terugkijkende op deze memorabele natte en blubberige zaterdag, waar vooral de sportiviteit van beider teams opviel was er echter 1 moment om nooit te vergeten.

Thor, in het Oud Hoog Duits en Fries . Tonger, in de Continentale Germaanse mythologie Donar, in het Oudnoords Þórr, in het Oud-Saksisch Thunaer, en ook bekend als Stavo is de dondergod in de Noordse en
Germaanse Mythologie en op de Zuid-as beter bekend als Daniëllo, werd na een fair doch pittig duel, nogal agressief als kak Amsterdammer uitgemaakt en dat moet je natuurlijk nòòit zeggen tegen onze Thor.
Op zijn tenen staande om op de zelfde hoogte te komen als zijn imposante tegenspeler, die verdacht veel weg had van een Oost Blok K1 vechter, riep Daan : ‘ kom maar op en dingen als , ik ben niet onder de indruk en .......’
Ik zal de verbaasde blikken in de ogen van onze andere teamleden niet snel meer vergeten, blikken van, wat doet hij nou , is dit Daan ?
Gelukkig werd Sergej door zijn teamleden snel tot de orde geroepen en met een redelijk goed gevoel liepen we met z’n allen het veld af.
Later in de auto kreeg ik nog even een snelle uitleg van Thor: Als hij maf doet, dan kan ik het ook!
Al met al weer een hele leuke zaterdag die ik nooit had willen missen!
DoD.